International Association of Educators   |  ISSN: 2834-7919   |  e-ISSN: 1554-5210

Original article | International Journal of Progressive Education 2021, Vol. 17(6) 215-231

Reflections of National Education Councils on School Administration: Should the Councils Be on the Agenda again?

Abdullah Balıkçı & Muhammet Emin Türkoğlu

pp. 215 - 231   |  DOI: https://doi.org/10.29329/ijpe.2021.382.15   |  Manu. Number: MANU-2105-14-0002.R1

Published online: December 03, 2021  |   Number of Views: 71  |  Number of Download: 392


Abstract

The aim of this research is to examine the National Education Councils (NECs) in the context of school management and to reveal the NECs’ reflections on today's education system. The documents within the scope of the study (19 NECs and 14 official documents) were analyzed through descriptive analysis. As a result of the analysis, decisions regarding school administration were made in 12 of the councils. In addition, 4 dimensions came to the fore in terms of school administration. These are (i) personal rights, (ii) training needs, (iii) duties and responsibilities, and (iv) management style. According to the research findings, decisions regarding school administration have important reflections on today's education system. Therefore, NECs can be considered as an implementation of governance and educational planning. As a result, it will be beneficial to continue the NECs to effectively solve the problems of today's education system with the participation of stakeholders.

Keywords: National Education Council, Governance, Educational Planning, School Administration


How to Cite this Article?

APA 6th edition
Balikci, A. & Turkoglu, M.E. (2021). Reflections of National Education Councils on School Administration: Should the Councils Be on the Agenda again? . International Journal of Progressive Education, 17(6), 215-231. doi: 10.29329/ijpe.2021.382.15

Harvard
Balikci, A. and Turkoglu, M. (2021). Reflections of National Education Councils on School Administration: Should the Councils Be on the Agenda again? . International Journal of Progressive Education, 17(6), pp. 215-231.

Chicago 16th edition
Balikci, Abdullah and Muhammet Emin Turkoglu (2021). "Reflections of National Education Councils on School Administration: Should the Councils Be on the Agenda again? ". International Journal of Progressive Education 17 (6):215-231. doi:10.29329/ijpe.2021.382.15.

References
  1. Adams, D. (1988). Extending the educational planning discourse: Conceptual and paradigmatic explorations. Comparative Education Review, 32(4), 400-415. [Google Scholar]
  2. Adem, M. (1997). Eğitim planlaması [Educational planning]. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi. [Google Scholar]
  3. Argon, T., & Eren, A. (2004). İnsan kaynakları yönetimi [Human Resources Management]. Ankara: Nobel Publishing.  [Google Scholar]
  4. Arslan, G., & Küçüker, E. (2015).  Okul müdürlerinin planlama etkinlikleri ve stratejik planlamada karşılaşılan sorunlar [Planning activities of school principals and problems encountered in strategic planning]. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 839-856. [Google Scholar]
  5. Aslanargun, E., & Bozkurt, S. (2012). Okul müdürlerinin okul yönetiminde karşılaştığı sorunlar [Problems that principals face in school administration]. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(2), 349-368. [Google Scholar]
  6. Aslaner, N. (2008). Milli Eğitim Şuraları ve eğitim politikaları (1939-46) [National educational councils and education policies (1939-46)] (Master’s Thesis).  Gazi University, Ankara.  [Google Scholar]
  7. Aydın, R. (2009). Türkiye’de öğretmen sorunları açısından milli eğitim şûralarının değerlendirilmesi (1980–2000) [The evaluation of national education councils from the point of view of teachers’ problems (1980–2000)]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 199-238. [Google Scholar]
  8. Banoğlu, K., & Peker, S. (2012). Öğrenen örgüt olma yolunda ilköğretim okul yöneticilerinin algı durumu [Primary school principals’ perception on their schools and themselves on the way of being a learning organisation]. Hacettepe Unıversıty Journal of Education, 43, 71-82. [Google Scholar]
  9. Bayram, A. (2019).  The viewpoints of educational managers on educational planning in Turkey. European Journal of Education Studies, 7(6),  451- 462. [Google Scholar]
  10. Bouwmans, M., Runhaar, P., Wesselink, R., & Mulder, M. (2017). Fostering teachers' team learning: An interplay between transformational leadership and participative decision-making? Teaching and Teacher Education, 65, 71-80. [Google Scholar]
  11. Caillods, F. (2015). Educational planning worldwide in J. D. Wright (Ed.), International encyclopedia of the social & behavioral Sciences (Second Edition) (pp. 261-265). Elsevier Health Sciences. [Google Scholar]
  12. Christensen, L.B., Johnson, R.B., & Turner, L.A. (2015). Nitel ve karma yöntem araştırmaları [Qualitative and mixed method research], M. Sever (Çev.), [M. Sever Trans]. A. Aypay (Çev. Ed.) Araştırma yöntemleri desen ve analiz içinde (s. 400-433) [In A. Aypay, (Trans. Ed.), Research methods design and analysis (pp. 400-433)]. Ankara: Anı. [Google Scholar]
  13. Curry, K., Kinder, S., Benoiton, T., & Nooonan, J. (2016). School board governance in changing times: A school’s transition to policy governance. Administrative Issues Journal: Connecting Education, Practice, and Research, 8(1), 1-17. doi: 10.5929/2018.8.1.1 [Google Scholar] [Crossref] 
  14. Çakır, C. (2017). Geçmişten günümüze Türk eğitim sistemindeki gelişmeler: Bir kamu politikası aktörü olarak milli eğitim şuraları özelinde bir değerlendirme [Evaluation of the last now in the Turkish education system as a public policy ın the natıonal educatıonal survey]. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 9(2), 31-48. [Google Scholar]
  15. Çoruk, A. (2019). Planlı kalkınma dönemindeki milli eğitim şûra kararlarının kalkınma planlarındaki eğitime ilişkin hedefler çerçevesinde değerlendirilmesi [Evaluation of the decisions of national education councils in the planned development period within the framework of educational objectives in development plans]. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 15(4), 297-318. [Google Scholar]
  16. Deniz, M. (2001). Milli eğitim şuralarının tarihçesi ve eğitim politikalarına etkileri [The history of national educational assemblies and the effects on educational policies] (Master’s thesis). Süleyman Demirel University, Isparta.  [Google Scholar]
  17. Dinç, S. (1999). The national education councils in the republic term and executives its decisions: 1923 – 1960 [Cumhuriyet döneminde yapılan milli eğitim şuraları ve alınan kararların uygulamaları: 1923 – 1960] (Master’s thesis). Hacettepe University, Ankara.  [Google Scholar]
  18. Douse, M., & Uys, P. (2018). Educational planning in the age of digitisation. Educational Planning, 25(2), 7-23. [Google Scholar]
  19. Dunsire, A. (1995). Administrative theory in the 1980s: A viewpoint. Public Administration, 73(1), 17-40. [Google Scholar]
  20. Efendioğlu, N. (20013). Milli Eğitim Şuralarında din eğitimi [Religious and moral education in national educational councils] (Master’s thesis). Recep Tayyip Erdoğan University, Rize. [Google Scholar]
  21. Ekinci, A. (2000). XVI. Milli eğitim şurasında program geliştirmeye yönelik alınan kararların yürürlüğe konma oranı [The development research program for the rate at which the decisions from the 16 th ministry of education council are put into practice] (Master’s thesis). Abant İzzet Baysal University, Bolu. [Google Scholar]
  22. Ekşi-Uğuz. H. (2010). Ağlar, aktörler ve etkileşim: Bir üst kavram olarak sosyal yönetişim [Networks, actors and interaction: Social governance as a supreme concept] In Cukurcayır, M. A., Eroglu, H. T., & Eşki-Uguz, H. (Eds.), Governance Theory, Dimensions Practice (pp. 13-56). Konya: Çizgi Publishing.  [Google Scholar]
  23. Erat, V., & Arap, İ. (2017). Kalkınmadan rekabete Türkiye'de planlamanın dönüşümü [Development planning in competitive transformation from Turkey]. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi,  (18), 137-156. [Google Scholar]
  24. Erdoğan, İ. (2017). Gelenekten geleceğe eğitim bilimi kuram ve uygulama [Educational science theory and practice from tradition to the future].İstanbul: Sümer Publishing. [Google Scholar]
  25. Ergen, H. (2013). Türkiye’de eğitimde planlama yaklaşımları ve kullanılan eğitim göstergeleri [Training and planning approaches in education indicators used in Turkey]. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 151-167. [Google Scholar]
  26. Ergun, D. (2005). Sosyoloji ve eğitim [Sociology and education]. Ankara: İmge Bookstore. [Google Scholar]
  27. Eriş, S. (2006). 1961-1987 yılları arasında gerçekleştirilen Milli Eğitim Şuraları ve alınan kararların uygulamaları [National Educational Councils realized in 1961-1987 and implementations of the decisions made in these councils[ (Master’s thesis). Selçuk University, Konya. [Google Scholar]
  28. Ertürk, A. (2020). 2023 Eğitim Vizyonu: Sorunlara çare mi? [2023 Education vision: Is it a solution for problems?] Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 48, 321-345. DOI: 10.9779/pauefd.537273 [Google Scholar]
  29. Ezenwaji, I. O., Otu, M. S., Ezegbe, B. N., Okide, C. C., & Eseadi, C. (2019). Community participation in quality assurance in secondary school management. Quality Assurance in Education, 27(1), 24-40. [Google Scholar]
  30. Fidan, Y. (2011). Yönetimden yönetişime: Kavramsal bir bakış [A conceptual look from management to governance]. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 5-10.  [Google Scholar]
  31. Gerger, A., & Elheddad, M. (2020). How can national governance affect education quality in Western Europe? International Journal of Sustainability in Higher Education, 21(3), 413-426. [Google Scholar]
  32. Gümüş, E., & Şişman, M. (2012). Eğitim ekonomisi ve planlaması [Economy and plannig of education]. Ankara: PegemA Publishing. [Google Scholar]
  33. Gündoğan, E. (2010). Yönetişim: Kavram, kuram ve boyutları. In Çukurçayır, M. A., Eroğlu, H. T., & Eşki-Uğuz, H. (Eds.), Governance Kuram, Boyutlar Uygulama (pp. 13-56). Konya: Çizgi Publishing.  [Google Scholar]
  34. Hesapçıoğlu, M. (1993). Türkiye'de 1980 sonrasında eğitim sektöründe planlama çalışmaları [Planning work in the education sector in Turkey after 1980]. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi,  5, 59-66. [Google Scholar]
  35. Hesapçıoğlu, M. (2001). Türkiye'de makro düzeyde insan kaynakları planlaması. Ankara: Anı Yayıncılık. [Google Scholar]
  36. Ismara, K. I., Khurniawan, A. W., Soeharto, S., Andayani, S., Supriadi, D., & Prianto, E. (2020). Improving the vocational school performance through the good school governance. International Education Studies, 13(5), 57-71.  [Google Scholar]
  37. İşler, H. (2016). 1946 ve 2014 yıllar arasındaki Türk milli eğitim şuralarının eğitim felsefesi acısından incelenmesi [The examination of educational philosophy of Turkish national education councils between 1946 and 2014] (Master’s thesis). Yeditepe University, Istanbul. [Google Scholar]
  38. Karataş, İ. H. (2012). Türk eğitim sisteminde toplumsal katılımı sağlamak için bir model önerisi: Yerel eğitim şûrâları [A model proposal for social inclusion in the Turkish education system: National education councils]. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 151-166. [Google Scholar]
  39. Kaya, Y. K. (2015). İnsan yetiştirme düzenimiz [Our education system]. Ankara: PegemA. [Google Scholar]
  40. Kayalıoğlu, S. (2018). Hükümet programlarının ve milli eğitim şuralarında alınan kararların ilkokul görsel sanatlar dersi öğretim programlarına yansıması (1923-2016) [The reflection of government programs and the decisions taken in the national education councils on elementary school visual arts course curriculums (1923-2016)] (Doctoral dissertation). Gazi University, Ankara. [Google Scholar]
  41. Kellevezir, I. (2017). İşgücü piyasası ve eğitim planlaması ilişkisi: Amerika birleşik devletleri örneği [The relationship of labor market and education system planning: Sample of USA] . Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (38), 122-132. [Google Scholar]
  42. Koksal, H. (1995). Eğitim planlaması ve önemi [Educational planing and its importance]. M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 179-183. [Google Scholar]
  43. Kopric, I. (2013). Governance and administrative education in South Eastern Europe: Genuine development, conditionality, and hesitations. Croatian and Comperative Public Administration. 13(1), 5-39. [Google Scholar]
  44. Korkmaz, M. (2008). Okul müdürlerinin liderlik stilleri ile öğrenen örgüt özellikleri arasındaki ilişki üzerine nicel bir araştırma [A study of relationship between leadership styles on the characterictics of learning organizations in Turkish public schools]. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 14(1), 75-98. [Google Scholar]
  45. Memduhoğlu, H. B. (2010). Yönetişim düşüncesinin evrimi ve yönetişim [Evolution of governance thought and governance]. In Memduhoğlu, H. B., & Yılmaz, K. (Eds.), Yönetimde yeni yaklaşımlar  [New approaches in administration](pp. 1-30). Ankara: PegemA Publishing.  [Google Scholar]
  46. Merriam, S. B. (2015). Nitel araştırma nedir? [What is qualitative research?]. S. Turan , (Çev.) [S. Turan, (Trans.)]. S. Turan, (Çev. Ed.), Nitel araştırma yöntemleri içinde (s. 3-20). [In S. Turan, (Trans. Ed.), Qualitative research methods (pp. 3-20)]. Ankara: Nobel Publishing. [Google Scholar]
  47. MoNE (2019). Mevzuat [Legislation]. Retrieved from http://www.meb.gov.tr [Google Scholar]
  48. MoNE (2014). Milli eğitim şuraları [The national education councils]. Retrieved from http://www.meb.gov.tr [Google Scholar]
  49. Mwinjuma, J. S., Suhaida bte Abd, K., Hamzah, A., & Basri, R. (2015). A review of characteristics and experiences of decentralization of education. International Journal of Education and Literacy Studies, 3(1), 34-41. doi:10.7575/aiac.ijels.v.3n.1p.34 [Google Scholar] [Crossref] 
  50. Naidoo, J. P. (2005). Educational decentralization and school governance in South Africa: from policiy to practice. International Institute for Educational Planning. Retrieved from https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED499627.pdf [Google Scholar]
  51. Neuman, L.W. (2010). Toplumsal araştırma yöntemleri [Social research methods]. S. Özge (Çev.) [S.Özge (Trans.)]. İstanbul: Yayın Odası. [Google Scholar]
  52. Ngussa, B. M., & Gabriel, L. (2017). Participation in decision making and teachers’ commitment: a comparative study between public and private secondary schools in Arusha Municipality, Tanzania. American Journal of Educational Research, 5(7), 801-807. [Google Scholar]
  53. Özdemir, S. (Ed.). (2012). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi [Turkish education system and school administration]. PegemA Publishing. [Google Scholar]
  54. Özer, M. A. (2006). Yönetişim üzerine notlar [Notes on governance]. Sayıştay Dergisi, 63(1), 59-89. [Google Scholar]
  55. Parfitt, C. M. (2017). Creating a succession-planning instrument for educational leadership. Education Leadership Review, 18(1), 21-36. [Google Scholar]
  56. Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırmanın doğası [The nature of qualitative research] . (M. Bütün ve S. B. Demir, (Çev.), [M. Bütün, and S. B. Demir, (Trans.)]. M. Bütün, ve S. B. Demir (Çev. Ed.), Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri içinde (s. 1-36). [In M. Bütün, and S. B. Demir (Trans. Ed.), Qualitative research and evaluation methods (pp. 1-36)]. Ankara: PegemA. [Google Scholar]
  57. Peters, B. G., & Pierre, J. (1998). Governance without government? Rethinking public administration. Journal of Public Administration Research And Theory, 8(2), 223-243. [Google Scholar]
  58. Pijl, S. J., & Frissen, P. H. (2009). What policymakers can do to make education inclusive. Educational Management Administration & Leadership, 37(3), 366-377. [Google Scholar]
  59. Rini, R., Sukamto, I., Ridwan, R., & Hariri, H. (2020). School-Based Management in Indonesia: Decision-Making, Problems, and Problem-Solving Strategy. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 422, 229-232. [Google Scholar]
  60. Serin, H. (2018). Turkish education system. In Erdoğan, İ., Mete, Y. A., & Serin, H., Çağdaş Eğitim Bilimleri (pp. 139-174). Ankara: Murat Publishing. [Google Scholar]
  61. Suksen, A., Sanrattana, W., & Suwannoi, P. (2020). Indicators of good governance for administrators of the primary educational service area office. International Education Studies, 13(4), 84-93. [Google Scholar]
  62. Şişman, M. (2010). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi [Turkish education system and school administration]. Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
  63. Tampio, N. (2017). Democracy and national education standards. The Journal of Politics, 79(1), 33-44. [Google Scholar]
  64. Taymaz, A. H. (1995). Okul yönetimi [School administration]. Saypa Publishing. [Google Scholar]
  65. Turan, S., & Şişman, M. (2000). Okul yöneticileri için standartlar: Eğitim yöneticilerinin bilgi temelleri üzerine düşünceler [Standarts for school leaders: Thoughts on the knowledge base of the educational administrators]. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 68-87. [Google Scholar]
  66. Uysal, Ş. (2008). On Yedinci Mili Eğitim Şurasında alınan kararlara ilişkin okul yöneticileri ve ilköğretim müfettişlerinin görüşleri (Eskişehir örneği) [Opinions of the principals and supervisors about the decisions of the Seventeenth National Educational Council (Master’s thesis)]. Eskişehir Osmangazi University, Eskişehir. [Google Scholar]
  67. Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Nitel araştırma yöntemleri [Qualitative research methods]. Ankara: Seçkin Publishing. [Google Scholar]
  68. Yılmaz, P. (2019). Milli eğitim şuralarında yabancı dil öğretimi ile ilgili alınan kararlar ve uygulamaya yansımaları [Decisions related to foreign language teaching in the national education councils and their reflections on practice] (Master’s thesis). Akdeniz University, Antalya. [Google Scholar]